Dziś
chciałabym Państwu zaproponować zabawy przygotowujące dziecko do nauki pisania.
Podstawą
nauki pisania jest określenie lateralizacji. Lateralizację można określić jako „stronność” lub przewagę
jednej strony ciała nad drugą. Przewaga jednej ręki nad drugą, przy
jednoczesnej ich koordynacji ruchowej, pozwala na osiągnięcie wysokiego stopnia
sprawności. Za typowy uważa się taki rodzaj przewagi, kiedy ręka prawa dominuje
nad lewą. Dawniej uważano leworęczność za pewnego rodzaju anomalię a dzieci
zmuszane były do zmiany ręki dominującej.
Współdziałanie niektórych organów nie zawsze
przebiega prawidłowo. U dzieci z dominacją skrzyżowaną często obserwuje się
zaburzenia pisma i czytania. Bardzo ważne są szczególnie te przypadki kiedy
leworęczności towarzyszy prawooczność i odwrotnie. Dzieci te czytając mylą
litery
o podobnym kształcie (b, d, p, b), kreślą znaki przypominające odbicie litery w lustrze. Jest to tzw. pismo lustrzane. Obserwacje dzieci z zaburzona lateralizacją wykazały, że różnią się one od siebie nie tylko przewagą czynnościową określonej strony ciała lub poszczególnych organów, ale również tempem oraz siłą lateralizacji. Są dzieci wcześnie i silnie zlateralizowane, oraz takie u których lateralizacja przebiega powoli i jest słaba. Dzieci, u których nie zaobserwowano przewagi czynnościowej jednej ręki nad drugą nazywamy oburęcznymi. Niektóre dzieci są oburęczne tylko przez pewien okres, inne pozostają nimi do końca życia. Oburęcznych, u których brak przewagi czynnościowej zaznacza się również w zakresie oczu i nóg nazywamy obustronnymi. Dzieci oburęczne zazwyczaj posługują się prawa i lewą kończyną gorzej niż ich silnie zlateralizowani rówieśnicy. U dziecka leworęcznego, z silną, jednorodną lateralizacją występuje odwrócenie dominacji w obrębie półkul. U dzieci oburęcznych mamy do czynienia z brakiem dominacji lub konfliktem dominacji. Konflikt ten występuje również w przypadku dominacji skrzyżowanej.
o podobnym kształcie (b, d, p, b), kreślą znaki przypominające odbicie litery w lustrze. Jest to tzw. pismo lustrzane. Obserwacje dzieci z zaburzona lateralizacją wykazały, że różnią się one od siebie nie tylko przewagą czynnościową określonej strony ciała lub poszczególnych organów, ale również tempem oraz siłą lateralizacji. Są dzieci wcześnie i silnie zlateralizowane, oraz takie u których lateralizacja przebiega powoli i jest słaba. Dzieci, u których nie zaobserwowano przewagi czynnościowej jednej ręki nad drugą nazywamy oburęcznymi. Niektóre dzieci są oburęczne tylko przez pewien okres, inne pozostają nimi do końca życia. Oburęcznych, u których brak przewagi czynnościowej zaznacza się również w zakresie oczu i nóg nazywamy obustronnymi. Dzieci oburęczne zazwyczaj posługują się prawa i lewą kończyną gorzej niż ich silnie zlateralizowani rówieśnicy. U dziecka leworęcznego, z silną, jednorodną lateralizacją występuje odwrócenie dominacji w obrębie półkul. U dzieci oburęcznych mamy do czynienia z brakiem dominacji lub konfliktem dominacji. Konflikt ten występuje również w przypadku dominacji skrzyżowanej.
Każde dziecko powinno wykonywać ćwiczenia
przygotowujące do nauki pisania. U dzieci młodszych są to zabawy rysowania po
śladzie (przykład poniżej), u dzieci starszych może być to np. dorysowywanie
drugiej części obrazka w odbiciu lustrzanym.
Innym pomysłem na zabawy związane z nauką pisania
są zabawy „lokalizacyjne” – np. opis obrazka
z wykorzystaniem położenia poszczególnych przedmiotów – nad, pod, z prawej, ponad itp. Obrazkiem opisywanym może być ilustracja z ulubionej bajki czytanej na dobranoc.
z wykorzystaniem położenia poszczególnych przedmiotów – nad, pod, z prawej, ponad itp. Obrazkiem opisywanym może być ilustracja z ulubionej bajki czytanej na dobranoc.
Zachęcam do wspierania
dzieci w trudnej nauce pisania
Aleksandra Kazimierska
psycholog