Parę słów o gotowości szkolnej….
Od września dzieci z grupy VI i VII pójdą do szkoły. Przez cały czas obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego (zwanego potocznie „zerówką”) podczas zajęć
dzieci uczą się i ćwiczą umiejętności, które są im niezbędne do „dobrego startu” w edukacji szkolnej. To w jakim stopniu dziecko poradzi sobie w rzeczywistości szkolnej zależy od stopnia jego dojrzałości szkolnej.
Pojęcie dojrzałości szkolnej, bo tak określa się gotowość do podjęcia przez dziecko zadań i obowiązków, jakie stawia przed nim szkoła, obejmuje zarówno jego rozwój psychiczny, fizyczny, umysłowy, emocjonalno – społeczny, jak i poziom opanowania umiejętności i wiadomości przygotowujących dziecko do podjęcia nauki czytania, pisania i liczenia.
Warto zwrócić uwagę, iż dużą rolę w przygotowaniu dziecka do podjęcia nauki w szkole odgrywa środowisko rodzinne. Mam tutaj na myśli przede wszystkim wspólne spędzanie czasu wolnego służące stymulacji rozwoju dziecka.
Ćwiczenia grafomotoryczne (potocznie zwane „szlaczkami”), nauka liczenia czy porównywania to tylko część działań jakie podejmowane są podczas zajęć edukacyjnych. Dużą rolę odgrywa rozwój emocjonalno-społeczny, gdyż dzięki niemu dziecko:
- jest bardziej odporne na stres,
- stara się być punktualne, aby zdążyć na zajęcia,
- przestrzega szkolnego regulaminu funkcjonowania,
- pamięta o zadanych pracach domowych,
- umie mobilizować się po porażce,
- stara się podołać dużemu wysiłkowi fizycznemu,
- szybko adaptuje się w zespole rówieśniczym.
Jak wesprzeć dziecko w nabywaniu gotowości szkolnej?
Oto kilka wskazówek:
- nie należy straszyć dziecka szkołą i nauczycielami;
- dziecko powinno się cieszyć, że idzie do szkoły;
- dziecko powinno uczestniczyć w zakupach przyborów szkolnych, wybrać to, co mu się podoba;
- należy pamiętać, że dla prawidłowego rozwoju dziecka potrzebne są odpowiednie warunki: – ład, spokój i pogodna atmosfera w domu;
- ważne jest utrzymanie kontaktu emocjonalnego z dzieckiem – rozmowy o jego obawach, wyjaśnienie kwestii niezrozumiałych dla dziecka,\
- wdrażanie do samodzielności, obowiązkowości i punktualności;
- należy wspierać dziecko w codziennych zadaniach edukacyjnych - chwalić, zachęcać do pracy i pokonywania trudności;
- nie wolno krzyczeć jeśli czegoś nie potrafi, ale spróbować mu pomóc;
- nie należy wyręczać dziecka w jego obowiązkach;
- warto przestrzegać stałego rozkładu dnia.
Każdy rodzic może wspierać i stymulować rozwój swojego dziecka wykorzystując naturalne sytuacje życia codziennego, tak aby nabywało ono umiejętności niezbędne do osiągania sukcesów w szkole.
Psycholog,
Aleksandra Kazimierska
